یادداشت: کیفیت و چگونگی سیاست دولت جدید آمریکا در قبال جمهوری اسلامی ایران هنوز در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. با این حال، از برخی مواضع مقامات تازه به دوران رسیده آمریکا می‌توان پی برد که راهبرد اساسی آنها در قبال ایران، همچون گذشته، مبتنی بر کنترل، مهار، محدودسازی و انزوای ایران است. بر اساس این راهبرد کلی، به نظر می‌رسد آنها دو سیاست عمده را در قبال ایران در دستور کار دارند:
۱ـ «پاره نکردن برجام» و افزایش سخت‌گیری‌ها در اجرای این توافق بین‌المللی؛ آمریکایی‌ها تلاش دارند ضمن افزایش سخت‌گیری‌های خود در اجرای برجام، با وضع تحریم‌های جدید علیه کشورمان، بیش از گذشته، اقتصاد ایران را با چالش روبه‌رو کنند.
۲ـ ایجاد ائتلاف نظامي با متحدان عرب به منظور محدود کردن نفوذ ايران در منطقه؛ بر اساس این، قرار است متحدان عرب آمریکا در منطقه، پيمانی نظامي از نوع پيمان ناتو ايجاد کنند تا در صورت حمله به يک کشور، ساير کشورهاي هم‌پيمان وارد عمل شوند. قرار است این کشورها با رژيم صهیونیستی و آمريکا در زمينه تبادل اطلاعات امنيتي و نظامي همکاري‌هاي گسترده‌اي داشته باشند. در واقع، هرچند آمریکا خود عضو اصلی این ائتلاف نخواهد بود؛ اما با حمایت‌های خود از آن، نقش عمده‌ای در حیات این ائتلاف ضد ایرانی ایفا خواهد کرد.
با توجه به آنچه گفته شد، آمریکایی‌ها درصدد تشدید همه‌جانبه فشارها علیه ایران هستند. بنابراین، پس از گذشت بیش از یک سال از توافق برجام و در حالی که هنوز برخی در داخل کشور تصور می‌کنند از شدت دشمنی‌های آمریکا نسبت به نظام اسلامی و مردم ایران کاسته شده است، سیاست آمریکا در قبال ایران نشان می‌دهد «در همچنان بر همان پاشنه می‌چرخد» و آنها در راهبرد و سیاست خود در قبال ایران نه تنها تغییری به نفع ایران نداده‌اند؛ بلکه بر شدت خباثت‌های خود نیز افزوده‌اند. از این رو، علی‌رغم دیدگاهی که معتقد به «دیدن دمِ کدخدا» برای حل مشکلات کشور است، باید گفت اعتماد به دشمن و خوش‌بین بودن نسبت به آن، نتیجه‌ای در برندارد و منطقی‌ترین راهِ پیش‌رو نیز تداوم راهبرد استکبارستیزی، حفظ بدبینی و اعتماد نداشتن به دشمن است.
منبع: سایت بصیرت
حرف روز/ سیاست دو ستونی ترامپ
آخرین نظرات